یه روزی...

عنوان...!

یکی بیاد واسه نوشته های من عنوان بذاره! اینجا هی می نویسه بدون عنوان لجم می گیره!

5-6 سال پیش که وبلاگ داشتم، توی قسمت نظرات جایی واسه پاسخ دادن نبود، اینکار واسه اونی ه وبلاگ داره خوبه. ولی وقتی به جای یک خواننده هستی و داری وبلاگ کسی رو می خونی و نظر میدی ... اینکه بعدش باید راه بیفتی دنبال جواب کامنتت از این وبلاگ به اون وبلاگ لابه لای کامنتهای بقیه، کامنتت رو پیدا کنی .... یه مقدار زورم میاد!! در انبوه کامنت ها گم می شوم!

این صفحه آیفون وبلاگم هی داره کش میاد ! پاره آجری که بعضیا گفتند به زودی تبدیل به یه ساختمون میشه! بله!

وقتی برای اولین بار میرم توی یه وبلاگی (!) کلی می گردم که یه چیز مشترک بین خودم و نویسنده اون وبلاگ پیدا کنم، اینجوری پیدا کردن این حس مشترک باعث میشه احساس غریبی نکنم!!

اینو خیلی دوس دارم :

دوباره میام

P.S : اینجا هم یه سری بزنید..... خوبه که هیچکس رو از یاد نبریم.... Click

من...! سه‌شنبه 9 فروردین 1390 ساعت 12:24

نظرات 6 + ارسال نظر

یک پرنده سه‌شنبه 9 فروردین 1390 ساعت 16:15 http://eykparandeh.blogsky.com/

دوست دارم شما را لینک کنم شما چطور شاید در اینده فکر کردیدکه با هم نقاط اشتراکی داریم.شاید!!!
به هر حال من که اینطور فکر می کنم.

باشه
فعلا که در اولین پست وبلاگت داشتیم ! تا بعد هم خدا بزرگه!!

دکتر خودم چهارشنبه 10 فروردین 1390 ساعت 00:32

من وقتی خاطرات شما رو می‌شنوم خیلی لذت می‌برم؛ مادربزرگ عزیزم

آرزو میکنم همین زودیا بری یه آیفون بخری تا بعدن پشیمون شی و ببینی که آیفون یه پاره‌اجری بیش نیست الان من هر چی بگم که درک نمیکنی + اسمایلی یه آدم جو زده که خودش هم آیفون نداشته تا حالا :دی

اینطور که معلومه آیفون شما اینقد کش میاد که بشه یه آیپد یا اینطور چیزی